Ondernemende Filipino’s leren kennen

19/04/2023

Tekst en foto’s: Lea Van Hasselt

Ondertussen zijn we van Manilla naar Naga City gevlogen en hebben we daarna met de bus verder gereisd naar de regio Camarines Norte. Dit is een totaal ander deel van de Filipijnen dan de hoofdstad: veel natuur, motorfietsen, Jeepneys …

De dag nadien bezochten we drie partnerorganisaties van Trias in de regio Camarines Norte. Overal leren we warme, veerkrachtige mensen kennen. Er was zoveel gastvrijheid en openheid … En dat kan alleen maar omdat er zo’n sterke samenwerking is tussen Trias en de organisaties.

De eerste organisatie waarmee we uitwisselden was LPMPC. Die coöperatie ondersteunt landbouwers met kleine leningen. Dat geld kan bijvoorbeeld dienen als startkapitaal voor zaaigoed. De landbouwcoöperatie werkt daarnaast rond ananas en onderzoekt hoe ze de meerwaarde kunnen halen uit die fruitsoort. Zo maken ze ananassap van de ananassen die te klein zijn voor verkoop. Vroeger gooiden ze die weg. Binnen de coöperatie gaat er veel aandacht naar de versterking van vrouwen en jongeren. Maar liefst 75% van de leden zijn vrouwen!

Trias op bezoek bij LPMPC in de Filipijnen
Trias op bezoek bij LPMPC in de Filipijnen

Van ananas tot vegan leer

We brachten ook een bezoek aan een familie die een kleine onderneming heeft in de ananasteelt. Voordien gooiden ze ananasbladeren weg. Maar nu verwerken ze die bladeren tot vezels. Hoe gaat dat in zijn werk? Ze trekken de ananasbladeren heen en weer door een machine totdat ze vezels worden. Daarna wassen ze de vezels in de rivier en hangen die te drogen.

Die gedroogde vezels verkoopt de familie aan LPMPC. Zo kan het gezin met de ananasoogst en de vezels in haar levensonderhoud voorzien. Leuk weetje: de ananasvezel wordt ook geëxporteerd naar het Verenigd Koninkrijk om er vegan leer van te maken. En LPMPC gebruikt ze ook om stoffen te weven. We bezochten de weverij en gingen ook aan de slag met het weefgetouw.

Samen Filipijnse gerechten koken

Daarna bezochten we Tamuco, een coöperatie die de klemtoon legt op biologische landbouw. We gingen ter plaatse bij landbouwbedrijf Santa Cruz waar ze op biologische wijze groenten en bomen telen. Wij mochten er elk een citroenboom planten als symbool van de samenwerking met Trias. De leden van de coöperatie gaven ons ook een kookworkshop. Geweldig was het om samen typisch Filipijnse gerechten te maken. En zo toverden we een heel buffet Filipijnse hapjes op tafel. Opvallend is dat ze zoveel smaken verwerken in een gerecht, heerlijk!

Kookworkshop bij Tamuco in de Filipijnen
Canofeco in de Filipijnen

Jongeren in de Filipijnen en België wisselen uit

Ons laatste bezoek van de dag was bij Canofeco. Een heel jongerenteam verwelkomt er ons hartelijk. Dat was hartverwarmend. Deze coöperatie wil het economische en sociale welzijn van ondernemende Filipino’s verbeteren en focust daarbij op vrouwen en jongeren. Daarvoor wil Canofeco de biologische rijstproductie en -verkoop volledig operationeel maken om het inkomen van landbouwers te verhogen en de klimaatverandering te beperken. Leuk weetje: de jongeren werken wisselen ook kennis rond jeugdwerk uit met KLJ.

Er ontstaan zo’n mooie dingen uit de samenwerking van Trias met de coöperaties. Opvallend is ook dat de coöperaties al lang bestaan en door de samenwerking met Trias een boost gekregen hebben. Maar bij elke partnerorganisatie horen we ook hoe moeilijk ze het hadden tijdens corona, waardoor de groei van de ondernemingen stilviel. De organisaties herstellen nu geleidelijk van die terugval.

Overnachting bij een gastgezin

Ten slotte bleven we allemaal overnachten bij een lid van een coöperatie. Het was super fijn om die kans te krijgen. Ik voelde enorm veel energie bij het gastgezin. Ik bleef slapen bij Norma, de directrice van Canofeco. Ze woont aan de vissershaven van de stad Daet. Ik werd dan ook wakker met het zicht op de zee en de vissershaven.

Dat verblijf bracht me midden in hun realiteit. Zo vertelde Norma me dat het tijdens het regenseizoen (van juli tot november) vaak te gevaarlijk is om te vissen door stormen en tyfoons. Daarom gaan de vissers uit de stad vooral aan het werk tijdens het droge seizoen om hun inkomen te verzamelen voor het volledige jaar. Canofeco ondersteunt ook in het dorp een visserscoöperatie om samen te kijken hoe ze kunnen omgaan met die situatie en voor een hoger inkomen kunnen zorgen.

Graag eindig ik deze blog met onze slogan van de reis: kasama, kabilang, kabahagi. Dat wil zeggen: Je hoort erbij, samen met ons. Je telt mee en je bent van belang. Je wordt erkend en gewaardeerd.