'Verkiezingsfraude nefast voor heel Oeganda'
In 1986 kwam Yoweri Museveni na een vijf jaar durende burgeroorlog aan de macht. Tien jaar later werden onder zijn bewind voor het eerst democratische verkiezingen georganiseerd.
Veel is intussen niet veranderd. Vier keer heeft oppositieleider Besigye immers een verkiezingsnederlaag geleden tegen Museveni. Maar er is aanzwellende kritiek over electorale fraude. Paul Allertz ziet het met lede ogen aan.
Met 60 procent van de stemmen heeft Museveni een duidelijke overwinning behaald?
Paul Allertz: 'Ik kan alleen vaststellen dat er groot ongenoegen heerst over de manier waarop de stembusslag verlopen is. Niet enkel bij de oppositie, maar ook de internationale waarnemers zijn heel kritisch.'
Dat is niet de eerste keer?
'Dat klopt. In 2006 en 2011 uitte Besigye gelijkaardige beschuldigingen. Officieel heeft hij nooit gelijk gekregen, hoewel voormalige politieke bondgenoten van Museveni toegegeven hebben dat Besigye tien jaar geleden de meeste stemmen behaalde.'
Is Museveni onder de indruk van het protest uit onder meer Europa?
'Neen, hij blijft de aantijgingen ontkennen. Het ziet er dus nog maar eens naar uit dat er niet veel gaat veranderen. Binnen enkele weken is alles weer 'business as usual' in Oeganda.'
Wat betekent deze herverkiezing van Museveni voor het werk van Trias in Oeganda?
'We versterken tien ledenorganisaties van familiale boeren en kleine ondernemers. Dat zijn natuurlijk geen eilandjes in de Oegandese maatschappij. Als er aan de top een on-democratische cultuur heerst, dan heeft dat een weerslag op de interne beheercultuur bij onze partners. Dat is nefast.'
Heeft het regime ook een rechtstreekse impact op Trias?
'Helaas wel. In 2015 heeft de regering een wet uitgevaardigd die de bewegingsvrijheid van maatschappelijke organisaties belemmert. De wet neemt niet alleen lokale boeren- en ondernemersverenigingen in het vizier, maar ook ontwikkelingsorganisaties zoals Trias. Elke dag timmeren we aan een democratisch middenveld, maar die opdracht wordt steeds moeilijker in een land dat zich steeds verder weg beweegt van de democratie.'