Getuigenis van Jorge Chacon Leguia

Jorge is op zijn 46ste nog een flamboyante verschijning, maar het leven heeft hem niet gespaard. Na het tragische overlijden van zijn echtgenote stortte hij zich helemaal op de caviateelt in de buitenwijken van Andahuaylas, een provinciestad in het Andesgebergte. Met zijn leiderschapstalent schopte hij het al snel tot boegbeeld van de lokale coöperatie, die sinds begin 2017 op eigen kracht roeit, zonder steun van Trias.

 

Hoe ben je opgegroeid?

Jorge: 'Ik heb hogere studies gevolgd in Lima, waar ik afgestudeerd ben als dierenarts. Ik ben als bedrijfsadviseur aan de slag gegaan in de regio van Huaral, een kuststreek ten noorden van Lima. In dit woestijngebied heb ik vooral praktijkervaring opgedaan met de productie van diervoeder.'

 

Tien jaar geleden ben je verhuisd naar Andahuaylas? 

'Mijn vrouw is hier geboren. De landbouw domineert het stadsbeeld, maar ik hou van het boerenbestaan. Samen met mijn echtgenote heb ik een caviabedrijf opgestart, maar we hadden ook kippen, schapen en koeien. Die drie bedrijfstakken heb ik moeten afstoten na de grootste ramp die me ooit is overkomen. Mijn vrouw overleed in 2010 aan de vogelgriep. Ze werd verkeerd gediagnosticeerd door de behandelende artsen. Mijn wereld en die van mijn vier kinderen stortte in.'

 

Daarna ben je een jaar lang op de dool geweest in Lima?

'Dat klopt, maar we zijn snel teruggekomen omdat het leven in de stad ons niet langer kon boeien. Bovendien kreeg ik een job aangeboden bij het stadsbestuur van Andahuaylas. Ze waren op zoek naar een agrarische bedrijfsbegeleider. Die job sprak me erg aan, want ik hou er nu eenmaal van om andere mensen advies te geven. Mijn eigen bedrijf spitste ik helemaal toe op de kweek van cavia’s en de productie van luzerne als diervoeder. Ik teel ook nog wat groenten en fruit. De afvalresten gebruik ik als organische bemesting voor de luzerne. Op die manier maak ik de ecologische cirkel rond.'

 

Vier jaar geleden kreeg je de vraag om vice-voorzitter te worden van Aceprocuy, een vereniging van 24 caviakwekers?

'Inderdaad. De leden betalen een maandelijkse bijdrage in ruil voor een aantal diensten: het verlenen van microkrediet, de verkoop van kwalitatief diervoeder en de verkoop van de cavia's aan de overkoepelende coöperatie Coasercuy. Zowel bij Aceprocuy als Coasercuy ben ik de voorbije jaren doorgegroeid tot voorzitter.'

 

Wat is het belang van de coöperatie?

'We moeten in staat zijn om te concurreren met de tussenhandelaars. In het verleden hebben ze ons te vaak misbruikt. Daarom proberen we vandaag om hen stap voor stap cliënteel af te snoepen. Ze leverden ons vroeger slechte meststoffen, slecht voeder en hanteerden willekeur bij de opkoop van onze dieren. We voelden ons bedrogen.'

 

Wat is de meerwaarde van de coöperatie?

'We kopen de cavia’s van de leden aan 19 soles per stuk, dat is één sol meer dan de gangbare marktprijs. De coöperatie koelt de cavia’s en verkoopt ze vooral aan handelaars in Abancay, een provinciehoofdstad die zo’n 150 kilometer ten oosten ligt van Andahuaylas. Toch slaagt de coöperatie erin om financieel duurzaam te zijn. Vandaag hebben we de kaap van de break-even gerond. En er staan nog mooie projecten op stapelen. Zo willen we volgend jaar een caviarestaurant openen in Andahuaylas.'

 

Hoeveel tijd investeer je als voorzitter in de vereniging en coöperatie?

'Maandelijks gaat het ongeveer om dertig uur. Daarnaast moet je rekenen dat ik nog 3 uur per dag doorbreng ik mijn stallen en minstens evenveel in mijn voederinstallatie. Ik moet ook nog een zoon opvoeden en drie andere kinderen vanop afstand begeleiden. Die taak wil ik niet verwaarlozen.'

 

Wat is de motor van jouw engagement in het coöperatiewerk?

'Ik hou er gewoon van om andere mensen te helpen: een leider zijn is mijn tweede natuur. Op het platteland zijn er nog te veel mensen die nooit kansen krijgen om hun dromen waar te maken. Gewoon omdat ze onvoldoende geschoold zijn. Het schenkt me veel voldoening als ik zie hoe die mensen op basis van onze diensten en adviezen vooruitgang boeken.'

 

Wat is het doorsnee profiel van de coöperanten in Aceprocuy en Coasercuy?

'De 80 leden van de coöperatie zijn hoofdzakelijk jongeren en vrouwen. Stuk voor stuk gaat het om mensen die vooruit willen. Hun ondernemingszin moeten ze aantonen bij hun toetreding.'

 

Wat maakt de kweek van cavia’s zo interessant?

'Je hebt als producent weinig investeringskapitaal, grond en tijd nodig. De productiecyclus bedraagt amper acht weken, waardoor de producenten een permanente cash flow hebben. Dat is helemaal anders bij rundveehouders.'

 

Welk inkomen puur jij persoonlijk uit de caviakweek?

'Ik heb drie stallen met in totaal 700 cavia's, waarvan 300 moederdieren. Die brengen om de acht weken een bruto inkomen op van 1.670 euro Als je daar de productiekost aftrekt van 3,5 euro per geslachte cavia, dan hou ik nog 620 euro over. Mijn jongste zoon van 14 helpt me regelmatig. Ik denk dat hij later het bedrijf zal overnemen. Mijn drie andere kinderen studeren in Lima, dat is een ander verhaal. Zo goed en zo kwaad als het kon, probeer ik hen te steunen. Maar vanop 800 kilometer afstand is dat niet gemakkelijk.'

 

Op welke manier heeft Trias jouw coöperatie de voorbije jaren geholpen?

'Trias heeft onze organisatiestructuur versterkt. Verder werd een roterend fonds in het leven geroepen zodat de coöperatie haar leden meteen kan uitbetalen bij de opkoop van cavia’s. Dat is van cruciaal belang in onze concurrentiestrijd met tussenhandelaars. Verder heeft Trias ook geïnvesteerd in opleidingen, door ons bijvoorbeeld de kans te geven om nationale en internationale workshops bij te wonen. Een ander aandachtspunt is de teeltbegeleiding. De steun van Trias heeft er in belangrijke mate toe bijgedragen dat het ledenaantal de voorbije vier jaar verdubbeld is. Vandaag staan we financieel zo sterk dat we drie werknemers kunnen betalen voor de levering van onze diensten.'

 

Wat zijn de belangrijkste uitdagingen voor de nabije toekomst?

'We hebben nog maar pas een winkeltje geopend in Andahuaylas, waar leden diervoeder en diergeneesmiddelen kunnen kopen aan de laagste prijzen. Voor die winkel zoeken we nog een dierenarts als uitbater. Nu de steun van Trias opdroogt, zullen we op andere deuren kloppen voor verdere ondersteuning. Maar ik maak me geen zorgen: Trias heeft een stevige basis gelegd voor onze verdere ontwikkeling. We zijn ondernemers en willen van nature vooruit.'

 

Zelf een bijdrage leveren aan de zelfontwikkeling van kansarme boerengezinnen in het Andesgebergte?