Getuigenis van Ella Leyers

Mijn naam is Ella Leyers, 

 

Een tijdje geleden kreeg ik een vraag van Trias. Of ik kan helpen om hun projecten in de kijker te plaatsen. Na de eerste kennismaking was het voor mij nog niet helemaal duidelijk wat Trias precies doet. En wat dat concreet betekent voor mensen in landen als Congo of Peru.

 

Maar het grote principe sprak me aan: mensen geen eten geven, maar hen leren hoe ze zelf kunnen delen. Mensen leren hoe ze duurzaam kunnen ondernemen. 

 

Een inleefreis in El Salvador heeft mijn ogen geopend. Een land vol weeskinderen. Hun ouders zijn tijdens de burgeroorlog van twintig jaar geleden gestorven of op de vlucht geslagen, zonder hun kinderen. 

 

Iedereen in El Salvador heeft op de een of andere manier geleden onder het geweld, overal zie je nog sporen. Je voelt heel sterk dat een hele generatie weggeveegd is. Jongeren moeten van nul beginnen, er zijn bijvoorbeeld geen ondernemers of andere rolmodellen waar ze naar kunnen opkijken.

 

Veel mensen in El Salvador vluchten naar Amerika, met het idee ‘daar komt alles goed’. Als illegale vluchteling wagen ze zich aan een verschrikkelijke tocht, over berg en dal, doorheen de woestijngebieden in Mexico. Als ze over de grens met Amerika raken, wacht hen in het beste geval een job bij McDonalds. 

 

Trias leert jongeren in El Salvador dat ze dromen kunnen najagen zonder familiebanden te verscheuren. Wie zich aansluit bij een lokale boeren- of ondernemerscoöperatie, krijgt opleidingen. 

 

Eerst werkt Trias aan het zelfbeeld van de jongeren. Dat is hard nodig, vooral bij meisjes. Wij hebben geleerd dat mannen en vrouwen gelijk zijn, maar in El Salvador is de realiteit anders. Dikwijls werkt de vrouw nog harder dan de man, als spreekwoordelijk hulpje. Wanneer de echtgenoot overlijdt, blijft de vrouw alleen achter. Zonder inkomen, zonder pensioen.

 

Het resultaat? Vrouwen in El Salvador durven niet meer dromen. Je moet hen dat leren. ‘Het kan’, is de leuze van Trias. Dat wordt erin gepeperd, elke dag opnieuw.

 

Met of zonder zelfvertrouwen: de meeste jongeren hebben geen geld voor hogere studies en dus vinden ze geen job op de arbeidsmarkt. Daarom versterkt Trias de coöperaties van deze jongeren, zodat ze binnen die structuur een duurzame economische activiteit kunnen uitbouwen. Mét toekomstperspectief. 

 

Mijn ontmoeting met Melida zal ik niet gauw vergeten. Een meisje dat heel verlegen was, maar nu een eigen bedrijfje runt. Wanneer ze haar verhaal vertelt, blinken haar ogen van trots. Dat vind ik zo mooi aan de projecten van Trias.

 

Met deze getuigenis wil ik je vragen om jonge mensen als Melida een duwtje in de rug te geven. Veel andere schenkers steunen mensen die in acute nood verkeren door een natuurramp of epidemie. Ik vind het minstens even belangrijk dat we hard werkende mensen helpen om voor het eerst in hun leven een eenvoudige droom waar te maken. In eigen streek, dichtbij hun geliefden.

 

Misschien wil je tijdens deze eindejaarsperiode nog een gift overmaken? Vanaf 40 euro krijgt een jongere in El Salvador kansen om open te bloeien, om een eigen inkomen te verwerven. Dan pas worden mensen echt mensen, toch? Laten we er samen werk van maken! 

 

Met oprechte groeten,

Ella Leyers

 

 

P.S.: Benieuwd naar nog meer aangrijpende getuigenissen van jongeren uit El Salvador? Lees hun verhalen.